Volg je zielsvonk
24
Januari 2024
Deze morgen bij het wakker worden bleek het gesneeuwd te hebben. De natuur laat me zoveel ontzag voelen voor haar schoonheid (de historische verklaring van het woord “natuur” is o.m. “oorsprong van alle scheppende kracht”. Daar alleen al kan ik een blogbericht over schrijven voel ik meteen en ik glimlach om mijn eigen scheppingskracht die hier nu wel heel gepast lijkt).
Het grootste geschenk van deze streek is de stilte. Nergens in België is het zo stil, zelfs niet in het stilste stiltegebied, als hier. Door de sneeuw is alles nog meer gedempt. Het is klinkt zacht. De sneeuw knispert lieflijk en gaf me tijdens de wandeling zo’n mooie metafoor mee.
De uitleg van de metafoor lees je onder deze quote:
“Wie naar buiten kijkt, droomt.
Wie naar binnen kijkt, wordt zich bewust en ontwaakt.”
– Carl Gustav Jung
Een metafoor over waarnemingen
Al wandelend werd ik me plots bewust van het feit dat er zich onder de sneeuw plassen konden bevinden door de veelvuldige regen van de laatste maanden. Dat diepe geulen van de tractoren nu onzichtbaar geworden zijn. Je moet weten dat ik geen hoogtevrees heb maar wel valangst. Die angst maakt dat ik onzeker ben bij het stappen. Angst voor controleverlies hoort hier ook bij (merk ik bij het uittypen van deze woorden).
Ik zag plots de metafoor van alles wat onzichtbaar is voor onze menselijke waarneming maar wel degelijk een invloed heeft op ons bestaan. In ons leven zijn er namelijk continu zaken die niet zichtbaar zijn, maar die toch aanwezig zijn: spanningsvelden, mogelijkheden, onzichtbare begeleiding, gevaren, …
Vertrouwen en dankbaarheid
Tijdens het wandelen gaf ik me vol vertrouwen aan het onzichtbare over. Ik vertrouwde erop dat ik, geleid door mijn Hogere Zelf, de weg bewandelde die me niet in een geul zou laten terechtkomen. Die me geen natte en modderachtige voeten zou bezorgen. Die me niet zou laten struikelen en/of vallen. Waarbij ik de controle kon loslaten en ik ontspannen mijn weg kon verderzetten.
Ik zette de ene voet voor de andere in de volle overtuiging dat ik veilig was.
Wat een fijn gevoel om in die overgave te kunnen zijn.
Om gedragen door het onzichtbare in alle veiligheid te kunnen genieten van de stilte en te weten dat het goed komt.
Dankbaar, met rode wangen en een glimlach op mijn gezicht kwam ik terug bij ons huis aan alwaar de warmte van het houtvuur me verwelkomde.
Mijn volgende Zielsbrief
Voor wie de vorige Zielsbrieven gemist heeft of zich nog niet ingeschreven heeft kan dit via onderstaande knop (dan ontvang je de vorige ook):
Als je al ingeschreven bent, dan ontvang je volgende Zielsbrieven automatisch in jouw mailbox. Wil je ze niet meer, dan schrijf je je gewoon uit. Lang leve de vrijheid 😊.
Zijn ze echter betekenisvol voor jou, aarzel dan niet om mensen die hierin interesse kunnen hebben uit te nodigen door de link naar dit blogverhaal te delen.
Gedicht over stilte
Tenslotte deel ik graag nog volgend gedicht met je over de stilte. Ik vond het in een schriftje dat ik ooit van de Bond Zonder Naam kocht. Er staat geen auteur bij.
“De stilte is niet leeg maar vol antwoorde
Elke dag, een leven lang.
Zoveel vragen. Zoveel twijfel. Zoveel gedachten.
Kranten vertellen over mogelijke wegen.
Vrienden geven advies.
Boeken bieden inzicht.
Wat gebeurt er als je je hoofd leeg maakt?
Wat voel je als het stil is?
Als je alles wat van buitenaf komt
even buiten laat?
Als je het stil maakt, heel stil,
alsof je een winterslaap doet.
Die intense stilte biedt eerst nog onrust.
Je gedachten razen nog even voort.
En dat mag.
Aanvaard je twijfels en je angsten.
Maar dan, luister …
De stilte spreekt.
Je innerlijke stem wint aan kracht.
Je kan jezelf tot bedaren brengen.
In de grote stilte vind je je eigen stem terug.
En ook je eigen antwoorden.
Maak het af en toe stil.
Kom thuis bij jezelf.
De stilte is niet leeg maar vol antwoorden.”
Word jij ook even stil bij het lezen van deze woorden?
Ze raken mijn ziel. Ik versta ze zo goed. Tegelijk weet ik dat het vaak zo moeilijk is in de hectiek van het leven en in de overstroom van gedachten om naar die stilte te gaan.
Maak het af en toe stil lieve jij opdat je de fluistering van je ziel kunt horen.
Me verbindend met mijn scheppingskracht schreef ik een volgende Zielsbrief. Lees je graag mee? Schrijf je dan in via onderstaande knop (dan ontvang je ook mijn vorige Zielsbrieven).
Laat de dag jou omringen met zachtheid en liefde.
Met dankbare groet
Namasté
Barbara
PS de foto’s die je hier terugvindt zijn eigen gemaakte foto’s rondom mijn woonplek.
